ضرورت مفاهمه نظام با قاتلان مردم! / چرا چپ‌های ستادی از وحشیانه‌ترین اغتشاشات حمایت می‌کنند؟
تاریخ انتشار: ۱۰ آذر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۵۱۱۷۴۷
آبرودار جلوه دادن مشتی بی‌آبرو که جز فحش رکیک و کشتن هنر دیگری نداشتند به این معنیست که گویا عده‌ای به دنبال تقویت اغتشاش و سربازگیری از میان اراذل و اوباش هستند.
سرویس سیاست مشرق _ محمدجواد حق‌شناس، از کنشگران اصلاح‌طلب و عضو سابق شورای شهر تهران اخیراً در یک میزگرد که خبرگزاری شفقنا خبر آنرا منتشر کرد، در اشاره به اغتشاشات 70 روزه گفته است: در این دوره از اعتراضات خیلی پایبندی به تعهدات و باورهایی که در دهه هفتاد یا هشتاد در اعتراضات می دیدید، دیده نمی شود و این اعتراضات به نوعی در درون گفتمان نظام تعریف نمی شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
او در ادامه تصریح می‌کند: نظام سیاسی هنوز به یک فهم درست و مناسبی از این ریشه ها و علل این اعتراضات نرسیده و همچنان یک زبان مفاهمه ای بین تصمیم سازان و مسئولان به عنوان مخاطبان اصلی این اعتراضات با معترضین شکل نگرفته است در حالی که ضروری است مخاطبان و معترضان این اعتراضات به یک زبان مشترک برسند، خواسته ها شنیده شود و پاسخ های مناسبی ارایه گردد. [1]
اخیراً مشاهده شده است که برخی رجال اصلاح‌طلب برای موج‌سواری بر تنه اغتشاشات و سربازگیری از بین اهالی خیابان؛ به صحنه آمده و به فهرست کردن مطالبات اغتشاشگران می‌پردازند!
مثلا قبل از حق‌شناس، حسن رسولی نیز در بخشی از یک مصاحبه که ایلنا آنرا منتشر کرد، گفته بود:
"به طور طبیعی، می‌شود مطالبات معترضان را از شعارهایشان جستجو کرد و علاوه بر صورت ظاهری شعارها توسل به شاخص‌های تصویرکننده وضعیت جامعه در حوزه اقتصاد، تورم ۴، ۵ ساله بالای ۳۵ درصد، افزایش سرسام‌آور قیمت‌ها، در عرصه‌های فرهنگی، تحلیل سبک زندگی رسمی بر شهروندان و مداخله بیشتر از حد در شئونات زندگی و حریم خصوصی افراد، انسداد سیاسی، یکدست بودن قدرت و نبود نمایندگانی از طرف طبقات مختلف جامعه در مجلس و سایر ارکان تصمیم‌گیری، بلاتکلیف ماندن بحث برجام و تحریم‌ها خود گویاست. مجموعه این مقولات به صورت واقعی و ظاهری می‌تواند در فهرست خواسته‌ها و مطالبات مردم باشد. "[2]
*الصاق عقلانیت به یک حرکت غیر عقلانی/ حاکمیت معقول کدام مطالبه را از کدام معترضان بشنود؟
الصاق عقلانیت به یک حرکت غیر عقلانی ناممکن است زیرا این دو از یک جنس نیستند. در نگاه دقیق‌تر هم نمی‌شود عده‌ای در کف خیابان بکشند، ببرند و بسوزند و عده‌ای نشسته بر منابر اینطور بگویند که مطالبه این غارتگران و سوزندگان مقولاتی مثل برجام و آزادی است و ایضا باید صدای آنهار را شنید!
اصرار به این الحاق غیر ممکن و آبرودار جلوه دادن مشتی بی‌آبرو که جز فحش رکیک و کشتن هنر دیگری نداشتند صرفا یک معنی بیشتر ندارد. و آن اینکه گویا عده‌ای به دنبال مصادره به مطلوب این اغتشاش، تقویت آن و سربازگیری از میان اراذل و اوباش خیابانی را دارند.
و گرنه هیچ رجل سیاسی نیست که نداند سیاستمدار اصولی هیچ تجانسی با رفتارهای اوباش‌گونه ندارد.
شعار "زن، زندگی، آزادی" نیز در نگاه اصولی صرفا یک حرف بی‌سر و ته است که ارزش آن همسنگ شعار بی‌سر و ته "مرگ بر دیکتاتور" است.
آیا زنان در ایران آزادی ندارند و در بردگی به سر می‌برند؟
و آیا زندگی سیاسی و اجتماعی در ایران همانند عربستان سعودی یا لیبی زمان قذافی مبتلی به دیکتاتوری است؟
طبعا خیر و هر عقل سلیمی پاسخ این سؤالها را می‌داند.
لکن عده‌ای تربیت یافته در مکتب سیاسیون منحرف هستند که فکر می‌کنند برای محقق شدن شهوات خود و عداوتی که با حقیقت دارند؛ می‌توانند هر حرف بی‌معنایی را بعنوان شعار تکرار کنند و در ذیل این شعار به هر جنایتی دست بزنند!
و نکته خنده‌دار نیز حمایت برخی سیاسیون از این رفتارهای فاقد تمدن است که البته تأسف این دومی بسی بیشتر از آن اولی است.
مسئله عجیب‌تری هم در این میان هست و آن تأکید بر شنیده شدن صدای اغتشاشگران خیابانی از سوی حاکمیت معقول است.
حاکمیت معقول چه چیزی را از چه کسانی بشنود؟
اگر قرار به دست برداشتن حاکمیت از اسلام و قانون و عقلانیت است که چنین چیزی ممکن نیست. فلذا هم الزام حجاب همچنان وجود خواهد داشت، هم ولایت فقیه و هم قانون اساسی و انقلاب اسلامی.
ضمن اینکه درباره اظهارات رسولی که گفته اغتشاشگران مطالباتی مثل کاهش تورم، یکدست بودن قدرت، بلاتکلیفی برجام و... داشتند نیز قضاوت را بر عهده مخاطبان می‌گذاریم!
مشخص است که آقایان رسولی و حق‌شناس به هم ساخته‌اند تا ماجرای فکاهی فروختن کلاغ رنگ شده به جای قناری را تکرار کنند و چیزی را به نظام اسلامی و عقول عمومی قالب کنند که اساسا واقعیت ندارد. فلذا توصیه مشفقانه آنست که رجال سیاسی چپ دست از این فتنه‌گری آشکار بردارند و به طریق عقلانیت بازگردند.
برخی محافل تحلیلی معتقدند چپ‌های ستادی از آنرو که در تقلا برای ایجاد "فتنه اقتصادی" هستند؛ مجبورند از هر اغتشاشی ولو در وحشیانه‌ترین حالت نیز حمایت کنند تا بر دامنه سربازان خود در یوم فتنه اقتصادی بیافزایند.
نمایش‌هایی مثل فهرست کردن مطالبه برای مستان لایعقل کف خیابان و طعنه به حاکمیت برای شنیدن صدای اغتشاشگران جمله در راستای همین توطئه شوم است...
***
1_https://fa.shafaqna.com/?p=1484468
2_https://www.ilna.ir/fa/tiny/news-1302542
منبع: مشرق
کلیدواژه: تیم ملی ایران قیمت محمد جواد حق شناس حسن رسولی اغتشاش فتنه اقتصادی اصلاح طلبان بانیان آشوب مشرق نیوز تحلیل صحیح مهسا امینی شعارها خودرو قیمت های روز در یک نگاه حوادث سلامت عده ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۵۱۱۷۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دوم اردیبهشت و روایتی از خانه‌تکانی که در دانشگاه‌ها اتفاق افتاد
بر خلاف تصور عده‌ای که انقلاب اسلامی را امری صرفاً سیاسی می‌دانند، باید به این نکته توجه داشت که مقوله «فرهنگ» در تاریخ انقلاب اسلامی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار بوده و بر این اساس دانشگاه‌ها یکی از مهم‌ترین بسترها برای تحقق این امر بوده‌اند و دوم اردیبهشت ۱۳۵۹، شروع توجهی ویژه به این امر بود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا، بر خلاف تصور عده‌ای از افراد که پیروزی انقلاب اسلامی را امری صرفاً سیاسی می‌دانند، باید به این نکته توجه داشت که مقوله «فرهنگ» در تاریخ و روند پیروزی انقلاب اسلامی از جایگاه ویژه و پایگاه ممتازی برخوردار بوده، به‌طوری که تصور تغییر در نظام بدون تغییر در فرهنگ حاکم بر آن، امری ناممکن است.
باید به این نکته توجه داشت که پس از فروپاشی نظام پهلوی و شکل‌گیری نظام جمهوری اسلامی، نهادهای مختلف سیاسی و فرهنگی یکی پس از دیگری شکل گرفت اما احیای فرهنگ حاکم بر نهادهای جامعه و به‌خصوص نهادهای فراگیری مانند آموزش و پرورش و دانشگاه‌ها، مسئله ساده‌ای نبود که بتوان در مدت کوتاهی تحولات لازم را در آنها به وجود آورد و بر این اساس صدور پیام نوروزی امام خمینی در اول فروردین ۱۳۵۹ نقطه عطفی در تاریخ انقلاب فرهنگی است.
ایشان در بند «۱۱» این پیام بر ضرورت ایجاد انقلاب اساسی در دانشگاه‌های سراسر کشور، تصفیه اساتید مرتبط با شرق و غرب، تبدیل دانشگاه به محیطی سالم برای تدوین علوم عالی اسلامی و … تأکید کردند؛ این موضع‌گیری در اول اردیبهشت ۱۳۵۹ نیز با قاطعیت بیشتری مورد تاکید قرار گرفت و بر همین اساس در این روز امام خمینی (ره) در جمع دانشجویان عضو انجمن اسلامی دانشگاه‌ها و سازمان‌های دانشجویی مسلمان سراسر کشور ضمن برشمردن معایب دانشگاه‌های عصر پهلوی، آنها را دانشگاه‌های وابسته و استعماری خواندند و خواستار ایجاد تحول در نظام دانشگاهی کشور شدند و در ادامه مسیر این سخنان مقدمه حرکتی شد که به «انقلاب فرهنگی» معروف شد؛ انقلابی که با اعتراض دانشجویان دانشگاه‌ها علیه جریان‌های غیر اسلامی و اساتید وابسته در تهران و شهرستان‌ها و حمایت مردم از این حرکت آغاز شد.
در چنین شرایطی ضرورت تغییر بنیادین در برنامه‌ها و شیوه‌های تدریس و تربیت و اهداف آن از سوی عده‌ای مطرح می‌شد و در نتیجه این حساسیت‌ها بود که انقلاب فرهنگی در دانشگاه‌ها صورت گرفت و برای مدتی تمام دانشگاه‌های کشور تعطیل و به فرمان امام خمینی (ره) ستاد انقلاب فرهنگی به منظور ساماندهی امور فرهنگی مدارس و دانشگاه‌ها تشکیل و این فرمان در تاریخ ۱۳۵۹/۰۳/۲۳ صادر شد.
اگر بخواهیم در خصوص لزوم اهمیت و اجرای چنین موضوعی صحبت کنیم، باید گفت که پس از پیروزی انقلاب اسلامی، دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی به محل برخورد افکار و عقاید سیاسی گروه‌های مختلف تبدیل شده و دیگر فرصتی برای کارهای علمی و آموزشی باقی نمانده بود و بر این اساس نظام آموزشی ایران در آن زمان به ۲ تغییر بنیادین نیاز داشت؛ اول ارتقای سطح آموزش با هدف کاستن از میزان نیاز دانشگاهیان به بیگانگان و مورد دیگر مصون ساختن فضای دانشگاه‌ها از تعرض احزاب و گروه‌های سیاسی و بر همین اساس دانشجویان دانشگاه‌ها خواستار پاکسازی دانشگاه از این گروه‌ها شده و از سویی به‌دنبال دگرگونی نظام آموزشی بودند چرا که معتقد بودند فرهنگ حاکم بر مراکز آموزشی کشور، فرهنگی استعماری و بازمانده از دوران حکومت پهلوی است و نتیجه آن غرب زدگی و وابستگی به قدرت‌های بزرگ است.
در این روند و با پافشاری بسیاری از گروه‌ها بر فعالیت‌های حزبی در داخل دانشگاه‌ها باعث شد که شورای انقلاب اسلامی برای تخلیه دانشگاه‌ها به آنان سه روز مهلت بدهد و مهلت شورای انقلاب روز اول اردیبهشت سال ۱۳۵۹ به اتمام رسید اما از سویی درگیری‌های شدیدی میان موافقان و مخالفان تعطیلی این دفاتر، در اطراف دانشگاه تهران رخ داد و در نهایت یک روز بعد به دعوت شورای انقلاب، مردم و اعضای این شورا در دانشگاه تهران گرد آمدند و خروج گروه‌های سیاسی – نظامی را از دانشگاه جشن گرفتند.
در این مسیر روند تعطیلی دانشگاه‌ها و تدوین نظام جدید آموزش عالی کشور بیش از آنچه که پیش‌بینی شده بود به درازا کشید و سرانجام در ۲۷ آذر ۱۳۶۱ دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی کشور پس از گذشت بیش از ۲ سال تعطیلی بازگشایی شد و ستاد انقلاب فرهنگی نیز بعدها با تغییراتی در ترکیب اعضا به فعالیت خود در نظارت بر جریان فرهنگی و آموزش عالی کشور، با عنوان شورای عالی انقلاب فرهنگی ادامه داد؛ به‌دنبال بازگشایی دانشگاه‌ها آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای رئیس جمهور وقت کشورمان در تاریخ هشتم شهریور ۱۳۶۲ در نامه‌ای به رهبر انقلاب اسلامی بر لزوم ایجاد تحرک مضاعف در روند پذیرش دانشجو در نظام آموزش عالی و رفع مشکلات باقی مانده تاکید و در نامه‌ای به امام خمینی (ره) خواستار ترمیم و تکمیل اعضای ستاد انقلاب فرهنگی شدند و امام نیز با درخواست ایشان موافقت کردند و در پاسخ به درخواست نوشتند: «با تشکر از زحمات اعضای محترم ستاد انقلاب فرهنگی و تمام کسانی که برای اسلامی و انسانی نمودن دروس و محیط دانشگاه‌ها زحمت کشیده‌اند، امید است با ترمیم ستاد محترم و کوشش دانشجویان عزیز و متعهد و هماهنگی اساتید محترم و تلاش تمامی دست اندر کاران مؤمن و پشتیبانی ملت معظّم، این پایگاه اسلامی ملی، که سرنوشت کشور در آتیه دور و نزدیک به آن پیوستگی دارد، با استقلال و شایستگی به خدمت خود ادامه دهد و امروز که کشور از استقلال شایسته برخوردار است و قید و بند غرب و شرق و غرب‌زدگان و شرق زدگان از کشور و دانشگاه گسسته شده است، جوانان عزیز دانشگاهی هرچه بیشتر در کسب علوم و فنون در اعتلای کشور معظم خود کوشش نمایند؛ و از نفوذ عناصر منحرف و وابسته به چپ و راست قاطعانه جلوگیری کنند، و نگذارند محیط مقدس دانشگاه آلوده به اغراض منحرفان و وابستگان به اجانب گردد. و اگر انحراف و گرایشی به شرق و غرب خدای نخواسته از اساتید یا دانشجویان مشاهده کردند، به ستاد فرهنگی اطلاع دهند، و در رفع آن با ستاد همراهی لازم را بنمایند.»
در ادامه فعالیت دانشگاه‌ها در نظام سیاسی جدید، بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در ۱۹ آذر ۱۳۶۳ بار دیگر بر ضرورت توسعه و اصلاح مراکز آموزشی و انقلاب فرهنگی تاکید کردند و با انتصاب اعضای جدید به ستاد انقلاب فرهنگی هم بستر دستیابی ۱۰۰ درصدی به این هدف و سایر اهداف ترسیم شده را به وجود آوردند و هم با تأسیس شورای عالی انقلاب فرهنگی موافقت کردند.
اما باید به این نکته توجه داشت که هرچند بیش از ۴ دهه از سالروز اعلام انقلاب فرهنگی گذشته اما امروزه نیز مسائل و نکات قابل توجهی در این باره مطرح است که همچنان نیازمند تأمل و اقدام است چرا که رهبر انقلاب همچنان از شورای عالی انقلاب فرهنگی این درخواست و انتظار را دارند که به مسئله تهاجم فرهنگی توجهی ویژه داشته باشند و در این راستا بیان می‌کنند: «انتظار و خواهشم از شورای عالی انقلاب فرهنگی این است که مسئله تهاجم فرهنگی را بحث کنید. اصلاً این موضوع را مورد مطالعه قرار دهید. البته به نحو حمل شایع صناعی، قطعاً مسائلی هست که مربوط به تهاجم فرهنگی است و الان بحث می‌شود؛ شکّی نیست. مثلاً بحث در مورد همین مسئله اسلامی کردن دانشگاه‌ها به حمل شایع، بحث از تهاجم فرهنگی است؛ ولی باید به حمل اوّلی و ذاتی درباره‌ی خود تهاجم بحث کنید! آیا واقعاً آن‌که بنده در قضیه تهاجم فرهنگی می‌فهمم، اصلاً درست است یا نه؟ این را مناقشه کنیم؛ اگر دیدیم که درست است، اگر دیدیم که حقیقتاً ارزش‌ها، اصول، پایه‌ها و مبانی، مورد تهاجم قرار دارد، ستاد اصلی مقابله با این تهاجم، این‌جاست و اینجا نبایستی از این قضیه و این کار غفلت کند. باید ان‌شاءاللَّه با جدّیت دنبال فرمائید.»
کد خبر 746129
دومین جلسه رسیدگی به اتهامات تتلو برگزار شد